Με ιδιαίτερη λαμπρότητα και με ξεχωριστό γεγονός τα αποκαλυπτήρια του «Μνημείου Ηρώων» στο πλακόστρωτο του Δημοτικού Πάρκου, γιορτάστηκε την Κυριακή (1/5) η 189η Επέτειος του Ολοκαυτώματος της Νάουσας.
Μετά την επίσημη δοξολογία στον Ιερό Ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στο Χώρο Θυσίας τελέστηκε Τρισάγιο χοροστατούντος του Μητροπολίτη Βεροίας και Ναούσης κ.κ. Πεντελεήμονος. Τον πανηγυρικό της ημέρας εκφώνησε ο καθηγητής Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Θάνος Βερέμης. Ρίψη στεφάνου στον καταρράκτη έκανε ο εκπρόσωπος της Κυβέρνησης Γ.Γ. Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας Θράκης κ. Θύμιος Σώκος και κατάθεση στεφάνου στο άγαλμα της Ναουσαίας Ηρωίδας, ο Δήμαρχος Νάουσας κ. Αναστάσιος Καραμπατζός, ο Περιφερειάρχης Κ. Μακεδονίας κ. Παν. Ψωμιάδης, εκπρόσωποι των Στρατιωτικών αρχών, των πολιτικών κομμάτων, των εκπαιδευτικών-παραγωγικών-πολιτιστικών φορέων και συλλόγων.
Στη συνέχεια έγινε η τελετή αποκαλυπτηρίων του «Μνημείου Ηρώων» στο πλακόστρωτο του Δημ. Πάρκου σε κλίμα γιορταστικό, αλλά και συγκινησιακά φορτισμένο. Για το ιστορικό της σφαγής των 1.241 Ναουσαίων στο «Κιόσκι» τον Απρίλιο του 1822, τη σημασία του μνημείου και το έργο που φιλοτέχνησε ο διακεκριμένος γλύπτης κ. Αντώνης Μυρωδιάς, μίλησε ο Δήμαρχος Νάουσας κ. Αναστάσιος Καραμπατζός (βλ. κείμενο Ομιλίας). Τα αποκαλυπτήρια του μνημείου έγιναν από τον Γ.Γ. Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας Θράκης κ. Θύμιο Σώκο και τον Δήμαρχο Νάουσας.
Ακολούθησε η καθιερωμένη παρέλαση μαθητών, πολιτιστικών συλλόγων και στρατιωτικών τμημάτων στο Ηρώο της πόλης, και οι εκδηλώσεις ολοκληρώθηκαν με την εθιμοτυπική δεξίωση που παρέθεσε ο Δήμαρχος στο Τουριστικό Περίπτερο «Κιόσκι».
Στις εκδηλώσεις παραβρέθηκαν επίσης, οι βουλευτές Ημαθίας κ.κ. Αν. Σιδηρόπουλος, Αγγ. Τόλκας, ο εκπρόσωπος του ΛΑΟΣ βουλευτής Θεσσαλονίκης κ. Άγγ. Κολοκοτρώνης, ο Δήμαρχος Έδεσσας κ. Δ. Γιάννου, ο Αντιδήμαρχος Σπετσών κ. Κ. Δαμδημόπουλος, οι Περιφερειακοί Σύμβουλοι, κ. Κ. Καλαϊτζίδης, κ. Δ. Μούρνος, και κ. Δ. Μπαλτατζίδου, Δημοτικοί Σύμβουλοι, Πρόεδροι των Δημοτικών και Τοπικών Κοινοτήτων, οι Πανεπιστημιακοί κ.κ. Ιακ. Μιχαηλίδης, Ι. Κολλιόπουλος, εκπρόσωποι των πολιτικών κομμάτων, του στρατού, της αστυνομίας, της πυροσβεστικής, παραγωγικών συλλόγων, πολιτιστικών, αθλητικών, συλλόγων και κοινωνικών φορέων.
Χαιρετισμός Δήμαρχου στην τελετή αποκαλυπτηρίων του «Μνημείου Ηρώων»
(189η Επέτειος Ολοκαυτώματος, Δημ. Πάρκο, 1-5-2011)
Σεβασμιώτατε, Κύριοι Βουλευτές, Κύριε Γενικέ Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας Θράκης, Στρατηγέ και εκπρόσωποι των Αστυνομικών Αρχών, Κυρίες και εκπρόσωποι της Τοπικής και Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης, Αξιότιμοι προσκεκλημένοι, Κυρίες και Κύριοι,
Βρισκόμαστε σήμερα εδώ στο πάρκο της Νάουσας, στο «Κιόσκι». Τόπο ιστορικό, τόπο μαρτυρικό, τόπο Ηρώων.
Κι ακούστε τη συγκλονιστική περιγραφή του Ευστάθιου Στουγιαννάκη: «Στη Νάουσα, ακολούθησαν σκηνές φρίκης και τρόμου, τις οποίες αδυνατούμε να περιγράψουμε για το μέγεθος και τον πόνο ψυχής που προκαλούν. Ο στρατάρχης και ο Κεχαγιάς βέης, περιήλθαν τα διάφορα μέρη όπου συνέβησαν οι συγκρούσεις και όταν αντελήφθησαν τη μεγάλη φθορά του στρατού τους, εξοργίστηκαν και διέταξαν την τακτική σφαγή στο Κιόσκι όλων των ανδρών από 15 μέχρι 65 ετών. Η αποτρόπαιος διαταγή του αιμοβόρου στρατάρχη εκτελέστηκε πιστά. Σε 1.241 ανέρχονται αυτοί που καρατομήθηκαν τότε, στη Νάουσα. Αυτοί που οδηγούνταν στο θάνατο, τους ρωτούσαν πρώτα το όνομα, την ηλικία και το επάγγελμα, και αν έχουν ή γνωρίζουν κάπου για κρυμμένα χρήματα ή πράγματα, και τέλος αν αποδέχονται τον ισλαμισμό. Με την άρνησή τους, παραδίδονταν αμέσως στους δήμιους, οι οποίοι τους απογύμνωναν και τους αποκεφάλιζαν ενώπιον του στρατάρχη που απολάμβανε το θέαμα».
Είναι το θλιβερό γεγονός, αλλά και η ηρωική πράξη των προγόνων μας, την οποία τιμούμε σήμερα με τα αποκαλυπτήρια του μνημείου σε αυτόν τον τόπο θυσίας. Νωρίτερα, στους «Στουμπάνους», στον άλλο χώρο Θυσίας, τιμήσαμε την αυτοθυσία των 13 Ναουσαίων γυναικών, που μαζί με τα παιδιά τους έπεσαν στα ορμητικά νερά της Αράπιτσας, προτιμώντας το θάνατο από την υποταγή και την ατίμωση. Έγιναν όμως ένα παντοτινό φωτεινό παράδειγμα αυτοθυσίας για την ελευθερία. Στα ιστορικά γεγονότα της Επανάστασης της Νάουσας και την καθοριστική συμβολή της στον απελευθερωτικό αγώνα του γένους, αναφέρθηκε στον πανηγυρικό λόγο του ο αξιότιμος καθηγητής κ. Θάνος Βερέμης, τον οποίο ευχαριστώ που ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση και μας τιμάει με την παρουσία του.
Κυρίες και Κύριοι, φίλες και φίλοι,
Βρισκόμαστε στο χώρο όπου πριν από 189 χρόνια, τον Απρίλιο του 1822, συνέβη το αποτρόπαιο γεγονός της σφαγής 1.241 Ηρώων. Η αντίσταση του Ναουσαίων ήταν γενναία και συνεχής. Ήταν ανίκητοι στις επικές μάχες που έδιναν με τα στίφη των Τούρκων και στις τρεις πολιορκίες της πόλης. Απόδειξη είναι τα λόγια που έφτασε να πει ο ίδιος ο Αλη Πασάς των Ιωαννίνων: « Τα Γιάννενα με γέρασαν, η Νάουσα θα με πεθάνει ».
Η πολιορκία της πόλης που ξεκίνησε το Φεβρουάριο κάμφθηκε στις 22 Απριλίου.
Κι όπως περιγράφει ο Ρώσος φιλέλληνας Ιωάννης Πετρόφ: «…..άφταστες σελίδες ηρωισμού έγραψε η Μακεδονία με κέντρο τη Νάουσα. Το ένδοξο Ολοκαύτωμά της παρουσιάζεται σαν περίληψη όλης της Ελληνικής ιστορίας».
Σε αυτό το σημείο μπροστά από τον «Πλάτανο», οδηγήθηκαν οι πρόγονοί μας, αιχμάλωτοι από τους Τούρκους. Όπως δεν λύγισαν οι 13 Ηρωίδες, έτσι και εδώ οι Ήρωες Ναουσαίοι δεν λύγισαν στην κόψη του σπαθιού των δημίων. Αποκεφαλίστηκαν ένας-ένας. Κι όπως η λέει η παράδοση, ο Τούρκος δήμιος δεν θα σταματούμε, εάν ένας εκ των αποκεφαλισθέντων, Νικόλαος Κοκοβίτης, ράφτης στο επάγγελμα, δεν περπατούσε μερικά βήματα ακέφαλος.
Το αίμα τους πότισε τη γη και τα κόκαλά τους θάφτηκαν βαθιά μέσα της.
Ο ξεσηκωμός των Ναουσαίων, τους οποίους βοήθησαν και οι κάτοικοι των γύρω χωριών του κάμπου της Νάουσας, δυνάμωσε και ενέπνευσε τον απελευθερωτικό αγώνα της επανάστασης του γένους, ενάντια στον Οθωμανικό ζυγό. Είναι μάρτυρες του έθνους μας. Η ψυχή τους παραμένει για πάντα ζωντανή. Είναι αιώνιο σύμβολο θυσίας και ηρωισμού. Ο μαρτυρικός θάνατός τους, πλούτισε τις χρυσές σελίδες της ελληνικής ιστορίας, γιατί αποτελεί λαμπρή πράξη ανδρείας και αντίστασης των Ελλήνων στην ανθρώπινη καταπίεση, την υποδούλωση, τον ευτελισμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Η σφαγή τους σφυρηλάτησε τα πανανθρώπινα ιδανικά της ελευθερίας, της πίστης και της ανεξαρτησίας.Γι’ αυτό είναι αθάνατοι και βρίσκονται πάντα ψηλά, κοσμώντας το Πάνθεον των Ηρώων.
Ευλαβικά, στεκόμαστε μπροστά από το «Μνημείο Θυσίας», το οποίο θα αποκαλυφθεί σε λίγα λεπτά. Είναι ένα οφειλόμενο χρέος, ένας ελάχιστος φόρος τιμής στο σπουδαίο γεγονός που συνέβη. Είναι και μια συμβολική πράξη ανάδειξης της πλούσιας ιστορίας του τόπου μας, την οποία οφείλουμε στους προγόνους μας.
Κυρίες και Κύριοι, Φίλες και φίλοι,
Αισθάνομαι ως Δήμαρχος, ιδιαίτερη συγκίνηση και μεγάλη χαρά, γιατί το «Μνημείο Θυσίας» είναι ένα ξεχωριστό έργο, το οποίο δεσμευθήκαμε να υλοποιήσουμε μαζί με τους συνεργάτες μου και το Δημοτικό Συμβούλιο.
Θεωρούμε ότι η διαφύλαξη και η ανάδειξη τής ιστορίας, της παράδοσης και του πολιτισμού, είναι πρώτη προτεραιότητα και αδιαπραγμάτευτη αξία, την οποία έχουμε καθήκον να υπηρετούμε με πράξεις και έργα. Όχι μόνο με Λόγια και Ευχολόγια.
Η κατασκευή του «Μνημείου Θυσίας» ξεκίνησε τον Αύγουστο του 2010 και ανατέθηκε μετά από Πανελλήνιο διαγωνισμό. Φιλοτεχνήθηκε από τον διακεκριμένο Έλληνα γλύπτη κ. Αντώνη Μυρωδιά, τον οποίο θέλω να ευχαριστήσω και από το βήμα αυτό, για την αγαστή συνεργασία που είχαμε. Το διάστημα που προηγήθηκε, ο αγαπητός φίλος Αντώνης, έδωσε την ψυχή του, εργάστηκε ακούραστα, με καλλιτεχνική ευαισθησία, ήθος και συνέπεια, σμιλεύοντας με υπομονή και έμπνευση τους μαρμάρινους βράχους στα γλυπτά που συνθέτουν το Μνημείο. Είναι αξιοσημείωτο ότι εκατοντάδες συμπολίτες μας και ιδιαίτερα μαθητές των σχολείων, επισκέφθηκαν το εργαστήριο του γλύπτη, δίπλα στην καμινάδα της «Βέτλανς» και είχαν την ευκαιρία να μιλήσουν με τον κ. Μυρωδιά και να παρακολουθήσουν από κοντά τη δημιουργία του Μνημείου. Το κόστος του έργου ανήλθε σε 20.000 ευρώ και χρηματοδοτήθηκε από το πρόγραμμα «Θησέας» που υλοποιεί ο Δήμος Νάουσας.
Στο σημείο αυτό, θα μου επιτρέψετε, συνοπτικά, να αναφερθώ στο Μνημείο, όπως το εμπνεύστηκε ο δημιουργός του. Το «Μνημείο Θυσίας» αποτελείται από τέσσερα γλυπτά στοιχεία, και το υλικό που χρησιμοποιήθηκε είναι το λευκό μάρμαρο Βεροίας.
Είναι μία σύνθεση που αναπτύσσεται από τα αριστερά προς τα δεξιά και οργανώνεται, όπως βλέπετε, σε δύο ενότητες, «συντάγματα», σε απόσταση αλλά και στενή σύνδεση και «διάλογο» μεταξύ τους. Κάθε ενότητα αποτελείται από μία στήλη και μία ανθρώπινη μορφή. Οι στήλες ανοίγουν και κλείνουν, οριοθετούν τη σύνθεση.
Και οι δύο στήλες είναι «πληγωμένες», και όπως βλέπετε, οι απολήξεις τους είναι κατεστραμμένες, δημιουργώντας ένα αυτούσιο δραματικό στοιχείο και υπαινίσσονται ταυτόχρονα την υλική καταστροφή, το χαλασμό που λέμε στη Νάουσα, που ακολούθησε τη σφαγή. Στην αριστερή στήλη φιλοξενείται κείμενο που συνοπτικά αναφέρεται στο θέμα του μνημείου. Η γυναικεία μορφή βρίσκεται ακριβώς στον πλάτανο. Η μορφή, ημιθανής, νεκρή, ή θρηνούσα ακουμπά απευθείας στο έδαφος. Συμβολίζει το γυναικείο πληθυσμό που πλήρωσε βαρύ το τίμημα της καταστροφής, και προσωποποιεί την ίδια την πόλη της Νάουσας. Τα σταυρωμένα χέρια, παραπέμπουν στα αθώα θύματα της σφαγής. Η παρουσία μόνο του κορμού και όχι ολόκληρης της μορφής, που καταλήγει σε σπάσιμο, μεγαλώνει την ένταση και τη δραματικότητά της. Το μάρμαρο στο οποίο είναι σκαλισμένη μιμείται το φυσικό βράχο και η μορφή φαίνεται να βγαίνει μέσα απ’ αυτόν.
Στη δεύτερη ενότητα, παρουσιάζεται μία ανδρική μορφή με ίδια τεχνοτροπικά στοιχεία όπως και η γυναικεία. Εδώ το σώμα βρίσκεται σε ένταση και τα χέρια πίσω, παραπέμποντας στα δεσμά. Το δράμα αποτυπώνεται τόσο με την αφύσικη κλίση της κεφαλής, πάνω στο βράχο όσο και από την έκφραση του προσώπου. Τη σύνθεση κλείνει μία μικρότερου ύψους στήλη, δίνοντας έμφαση στον ολοκληρωτικό χαλασμό της Νάουσας. Το σύνολο δημιουργεί μία παρένθεση, αφηγείται μια ιστορία με αρχή και τέλος, η οποία κλείνοντας δίνει στο θεατή το αισιόδοξο μήνυμα: «ΠΟΤΕ ΠΙΑ ΞΑΝΑ». Οι βράχοι που συμπλέκονται με τις μορφές είναι σχεδιασμένοι και λαξευμένοι με τη βυζαντινή αγιογραφική τεχνοτροπία, ως υπόμνηση της χριστιανικής Νάουσας, που για το λόγο αυτό υπέφερε ακόμη περισσότερο.
Ο χώρος αυτός δικαιολογημένα χαρακτηρίζεται ως «εξώστης» της Νάουσας, με εξαιρετική θέα στον εύφορο κάμπο της Μακεδονίας. Γι’ αυτό επιλέχθηκε μία οριζόντια κυρίως ανάπτυξη των γλυπτών, που δεν θα διαταράσσει την ευρύτητα της θέασης και τον ορίζοντα από το χώρο αυτό.
Κυρίες και κύριοι, φίλες και φίλοι,
Σήμερα, η χώρα μας βιώνει μία πολύ δύσκολη συγκυρία. Η οικονομική κρίση, η ανεργία γεννούν προβληματισμό και αβεβαιότητα για τα δύσκολα χρόνια που έρχονται. Πιστεύω ότι η ιστορική μνήμη θα πρέπει σε αυτή την κρίσιμη καμπή, να γίνει δύναμη ελπίδας του αγώνα μας για ένα καλύτερο μέλλον. Η Νάουσα βιώνει πολύ σκληρά τα τεράστια προβλήματα που προκάλεσε η αποβιομηχάνιση με το κλείσιμο των εργοστασίων κλωστοϋφαντουργίας, και με συνέπεια το τεράστιο πρόβλημα της ανεργίας. Ας αναλογιστούμε λοιπόν σήμερα, αυτήν την ημέρα μνήμης και τιμής του ηρωισμού των προγόνων μας, το μεγάλο χαλασμό της Νάουσας.
«Πέτρα στην πέτρα να μη μείνει και ούτε φωνή αλέκτορος να μην ακουστεί». Αυτή ήταν η σκληρή εντολή του Σουλτάνου, που με απίστευτη μανία και απερίγραπτες θηριωδίες εκτέλεσε ο στρατός του, και έμεινε στην ιστορία ως το Ολοκαύτωμα της Νάουσας. Όμως η Νάουσα, δεν σβήστηκε, δεν πέθανε. Αναγεννήθηκε από την τέφρα της και μεγαλούργησε. Έξ ού και το σύμβολο του αγώνα, η σημαία που βλέπετε με τον Φοίνικα να αναγεννάται από την τέφρα, με τη φράση «ΜΑΧΟΥ ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΟΣ». Οι Ναουσαίοι λοιπόν, βρήκαν τη δύναμη της ψυχής, και με την περηφάνια τους έδωσαν ζωή σε αυτόν τον μαρτυρικό τόπο. Ξανάκτισαν την πόλη πάνω στα ερείπια της. Με τη δημιουργικότητά τους, πρωτοπόρησαν στην αγροτική παραγωγή (κυρίως αμπελοκαλλιέργειες, σιτάρια, μεταξουργία κλπ.), αλλά και αναπτύσσοντας μικρές οικοτεχνικές (υφαντουργία, αργυροχρυσοχοΐα, μικρούς αλευρόμυλους κλπ.), ώσπου το 1875, δημιουργούν την πρώτη νηματουργία των Βαλκανίων, το εργοστάσιο «Λόγγου-Κύρτση-Τουρπάλη», και αυτό ήταν μόνο η αρχή.
Η κατεστραμμένη πόλη του 1822, εξελίχθηκε τα επόμενα χρόνια σε μεγάλο βιομηχανικό κέντρο, φέροντας το προσωνύμιο: «Το Μάντσεστερ των Βαλκανίων». Τα άφθονα νερά της Αράπιτσας όπου θυσιάστηκαν οι Ναουσαίες και βάφτηκαν με το αίμα της σφαγής των ανδρών, έδωσαν ενέργεια στις μηχανές και δουλειά στις νέες γενιές των Ναουσαίων. Έγιναν η κινητήριος δύναμη, «ο λευκός άνθρακας» για τα εργοστάσια νηματουργίας που δημιουργήθηκαν κατά μήκος του ιστορικού ποταμού της πόλης μας, ξεκινώντας από το χώρο θυσίας μέχρι εδώ, στο Κιόσκι. Η «καμένη γη», αναγεννήθηκε κι αυτή. Το εύφορο χώμα της με την εργατικότητα των Ναουσαίων μεταμόρφωσε την περιοχή και τον κάμπο που βλέπετε σε πρότυπο δενδροκαλλιέγειας, που και σήμερα συνεχίζει να παράγει τα ποιοτικότερα αγροτικά προϊόντα της χώρας και το παγκοσμίως φημισμένο ξινόμαυρο κρασί Νάουσας.
Ας γίνει λοιπόν αυτή η ημέρα μνήμης και τιμής στο Ολοκαύτωμα της Νάουσας, η πηγή έμπνευσης, δύναμης και ελπίδας, ώστε με ενότητα, σύμπνοια και ομοψυχία να δώσουμε το δημιουργικό αγώνα εξόδου από την κρίση που βιώνουμε όλοι.
Μπορούμε να τα καταφέρουμε γιατί, η ίδια η ιστορία μάς διδάσκει ότι, αυτός ο τόπος έχει αστείρευτο πλούτο. Έχει βαριά κληρονομιά τη διδαχή του Αριστοτέλη στον Αλέξανδρο για το «ΕΥ ΖΗΝ». Και γιατί έχει δημιουργικούς και περήφανους ανθρώπους, που όσο και αν ταλαιπωρούνται οι ψυχές τους από τα σκληρά προβλήματα της εποχής μας, δεν υποκύπτουν. Προσμένουν με καρτερικότητα αλλά και αισιοδοξία την ώρα να αναγεννήσουν την ευλογημένη γη τους, πρωτοπορώντας και πάλι.
Κυρίες και Κύριοι, φίλες και φίλοι,
Το Ολοκαύτωμα της Νάουσας και οι Ναουσαίοι αγωνιστές, δεν ευτύχησαν να υμνηθούν από έναν Βίκτωρα Ουγκώ ή έναν Διονύσιο Σολωμό, όπως η Χίος και το Μεσολόγγι. Έστω και με καθυστέρηση αρκετών χρόνων, η πολιτεία αναγνώρισε το γεγονός του Ολοκαυτώματος και απέδωσε στη Νάουσα με Βασιλικό Διάταγμα του 1955, τον τίτλο «Ηρωική Πόλη».
Επικαλούμαι τα λόγια του Μακρυγιάννη, ως μνημείο τιμής και αξιοσύνης στους προγόνους μας που αγωνίστηκαν για την ελευθερία:
«Πατρίς να μακαρίζεις όλους τους Έλληνες, ότι θυσιάστηκαν για σένα να σ’ αναστήσουνε… Όμως να θυμάσαι και να λαμπρύνεις εκείνους όπου πρωτοθυσιάστηκαν πολεμώντας στη Νάουσα τόση δύναμη Τούρκων».
Κλείνοντας, θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα όσους εργάστηκαν για να υλοποιηθεί το έργο του «Μνημείου Ηρώων». Και πρώτα τον δημιουργό του, κ. Αντώνη Μυρωδιά. Επίσης, τους συνεργάτες μου, τα στελέχη και το προσωπικό του Δήμου που φρόντισαν για την έγκαιρη ολοκλήρωση των εργασιών και την τοποθέτηση του έργου.
Όμως, δυστυχώς, συχνά γίνονται πράξεις βανδαλισμού και καταστροφής μνημείων. Είναι γενικό αυτό το θλιβερό φαινόμενο, που προκαλούν ελάχιστοι και ασυνείδητοι. Απευθύνω από το βήμα αυτό έκκληση αλλά και εντολή προς όλους, να σεβαστούν και να προστατεύσουν αυτό το νέο σύμπλεγμα μνημείων. Να αναλογιστούν την ιερή και συμβολική σημασία του. Να μην τολμήσουν να το βεβηλώσουν. Γιατί, η δική τους πράξη θα είναι πολύ χειρότερη και σκληρότερη από το σπαθί του Οθωμανού δυνάστη που αποκεφάλισε τους ήρωες που συμβολίζουν. ο ίδιο καλώ να κάνουν και για τα υπόλοιπα μνημεία εδώ στο πάρκο Ηρώων, αλλά και για όλα τα μνημεία της πόλης μας, διαφυλάττοντας την ίδια την ιστορική μας κληρονομιά και την ταυτότητα της πόλης.
Ας κλίνουμε λοιπόν το γόνυ σε αυτόν τον τόπο λευτεριάς.
Εδώ στο Κιόσκι, τον τόπο μαρτυρίου και θυσίας των 1.241 Ναουσαίων, με ιδιαίτερη τιμή ο Δήμος Ηρωικής πόλης Νάουσας και το Δημοτικό Συμβούλιο, ως ελάχιστη πράξη τιμής, αναγνώρισης και ευγνωμοσύνης, παραδίδει το «Μνημείο Ηρώων», παρακαταθήκη του αγώνα για την ελευθερία και την ανεξαρτησία, σύμβολο αξιών για τις επερχόμενες γενιές. Σας ευχαριστώ.
